کتاب وندیداد

#آیان_کتاب

#ayanketab

خرید کتاب

«وندیداد» یکی از بخش های پسین «اوستای نو» است که برخی از پژوهشگران آن را
به کلی جدا و متمایز از دیگر بخش ها و نمایند آیین ها و دادگذاری های مغان
باختری یا مادی می دانند. از این بخش – به جز فرگرد دوم آن (داستان جم) –
تاکنون ترجمه ی پارسی رسایی که، هم از حیث زبان و هم از نظر یادداشت ها و
توضیح ها و درک و دریافت دشواری های فراوان متن، امروزی و علمی باشد و
بتواند پرسش های خوانندۀ پژوهندۀ کنونی را پاسخ گوید، انتشار نیافته است.
در گزارش «اوستای پورداوود» نیز جای «وندیداد» خالی ماند. استاد گزارش این
بخش را در سال های اوج کار و کوشش پژوهشی خود به انجام رسانده؛ اما ویرایش و
تدوین نهایی آن را موکول به پایان یافتن کار انتشار دیگر بخش های گزارش
خود کرده بود. وی در پاسخ این پرسش نگارنده که چرا اقدام به انتشار آن نمی
کند، چنین استدلال می کرد که این گزارش چند ده سال پیش صورت پذیرفته و
نیازمند بررسی و مقابلۀ دوباره با متن و منابع مربوط بدان و ویرایشی
سرتاسری است که، در سال های پیری و ناتوانی، دیگر از وی برنمی آید و انتشار
آن را به همان صورتی که هست نیز روا نمی داند و امیدوار است که روزی یکی
از همکاران و دوستان جوان وی این کار را به نحو شایسته ای به سرانجام
برساند. دست نویس سالخوردۀ گزارش «وندیداد» تا واپسین روزهای زندگی استاد
روی میز کار او بود؛ اما متاسفانه پس از درگذشت وی، دقت کافی در حفظ میراث
پژوهشی او به عمل نیامد و آن دست نویس نیز در میان کاغذها و یادداشت های
دیگر وی پراکنده شد و در نقل و انتقال های خانوادگی از میان رفت و بدین
سان، کار انتشار گزارش پارسی «وندیداد» پورداوود به کلی منتفی شد. نگارندۀ
این گفتار که در دو دهه ی اخیر دست اندرکار گزارش سرتاسری همه ی نوشتارهای
اوستایی بود، بر این باور است که در یک پژوهش اوستاشناختی جامع، این بخش از
نامه ی کهن را – به هر کدام از شاخه های دین زرتشتی که منسوب شمرده شود و
نسبت سازگاری یا ناسازگاری مضمون و محتوای آن با دیگر بخش های اوستا به هر
اندازه که باشد – نمی توان و نباید نادیده انگاشت. از این رو، ترجمۀ این
بخش را نیز در کنار دیگر بخش ها برعهده گرفت و اینک گزارش کامل همۀ
فرگردهای بیست و دوگانۀ آن را در این مجموعه عرضه می دارد تا خواننده و
پژوهندۀ میراث فرهنگی و فکری ایرانیان باستان فرصت مطالعه و بررسی همۀ بخش
ها را در کنار هم داشته باشد. نام این بخش از نامۀ کهن دینی ایرانیان، یعنی
«وندیداد»، صورت تحریف شده و غلط مشهوری است از شکل اصلی اوستایی آن «وی
دئودات». این نام ترکیبی سه جزء دارد : جزء نخست آن «وی» پیشوندی است که بر
سر بسیاری از نام ها یا ریشۀ فعل های اوستایی آمده و معنی دوری و جدایی
بدان ها می دهد و در پارسی به صورت «گـُ -» در بسیاری از واژه ها، از جمله
در «گریختن» و «گسستن» باقی مانده است. جزء دوم آن «دَئوَ» همان است که در
پارسی به صورت «دیو» و بدنبال آن در لاتین بصورت Devil به تنهایی یا در
ترکیب هایی چند دیده می شود. جزء سوم آن «داتَ» به معنی «سامان» و «نظم» و
«قانون» است که در پارسی امروز به صورت «داد» و ترکیب های آن را از همین
ریشه داریم. بنابراین، «وی دئودات» بر روی هم به معنی «داد دوردارندۀ دیو»
یا به تعبیر گسترده تر، «داد دیوستیز» است. بنابر نوشته های دینی زرتشتیان،
این بخش از اوستای نو، نوزدهمین «نَسک» از نسک های بیست و یک گانۀ اوستای
روزگار ساسانیان بود و با شش نسک گم شدۀ دیگر، «نسک های داتیک» را تشکیل می
داد که موضوع آن ها «دانش و داد و کار جهانی» بود و – گذشته از گاهان –
تنها نسکی از اوستاست که به همان صورت کهن بر جا مانده است.

کتاب تذکرة الاولیاء

#آیان_کتاب

#ayanketab

خرید کتاب

تذکرةالاولیا کتابی عرفانی است به نثر ساده و در قسمت‌هایی مسجع، که در شرح احوال بزرگان اولیاء و مشایخ صوفیه توسط فریدالدین عطار نیشابوری به فارسی نوشت شده است.این کتاب مشتمل‌است بر مقدمه و ۷۲ باب که هریک به زندگی، حالات،
اندیشه‌ها و سخنان یکی از عارفان و مشایخ تصوف می‌پردازد، و ذکر مکارم
اخلاق، مواعظ و سخنان حکمت‌آمیزشان در این کتاب آورده شده‌است.
نخستین باب به حالات و سخنان جعفر صادق اختصاص یافته است، و باب هفتاد و دوم به حسین بن منصور حلاج (متوفی ۳۰۹). به نظر محمد استعلامی،
دست‌نویس‌های معتبر تذکرةالاولیا تا قرن دهم هجری، شامل همین ۷۲ باب است،
امّا پس از قرن دهم فصل‌های دیگری با عنوان «ذکر متأخران از مشایخ کبار» بر
این کتاب افزوده شده که حالات و سخنان ۲۵ تن از عارفان قرن‌های چهارم و
پنجم را دربر دارد.[۱] در این کتاب از کسانی چون اویس قرنی بایزید بسطامی، ابراهیم ادهم، رابعه عدویه، ابوحنیفه، شافعی، احمد حنبل و محمد باقر یاد شده‌است.

کتاب تاریخ هجده ساله آذربایجان

#آیان_کتاب

#ayanketab

خرید کتاب

کتاب تاریخ مشروطه ایران نوشته احمد کسروی در سال ۱۳۱۹ خورشیدی به چاپ رسید
این نبشته برجسته‌ترین سند نوشته شده درباره رویداد مشروطه و چند و چون آن
می‌باشد و حتی در زمانی که نوشته‌های کسروی ممنوع و اندیشه‌اش باطل شمرده
می‌شود این نوشتار همچنان آبشخور و گواه پژوهش‌های تاریخی است. این کتاب
توسط ایوان سیگل به انگلیسی نیز ترجمه شده است.

کسروی پوشینه (جلد) نخست این کتاب را به نام «تاریخ هیجده سالهٔ آذربایجان»
نوشته و پس از چاپ و نشر پوشینه دوم آن را به نام «تاریخ مشروطهٔ ایران»
انتشار داد. او نوشتن این تاریخ را نخست از ماهنامه‌ای به نام پیمان آغاز
کرد.

از منابع مستند تاریخ مشروطیت تألیف سیداحمد کسروی. کسروی در 1302 ش که
هجده سال از وقایع مشروطه می‌گذشت بر آن شد تا رخدادهای آذربایجان را از
بدو جنبش مشروطه به رشته تحریر درآورد. یادداشت‌هایی نیز تهیه کرد که ابتدا
در سوریه در مهنامه‌العرفان تحت عنوان "آذربایجان فی ثمانیة عشر عاما" به
چاپ رسید و از 1313 ش به صورت سلسله مقالاتی در مجله پیمان منتشر شد. از
آنجا که رخدادهای آذربایجان از سایر مناطق قابل تفکیک نبود حوادث و وقایع
دیگر کانون‌های جنبش مشروطه‌خواهی چون تهران و گیلان نیز افزوده شد و بدین
ترتیب تاریخ مشروطه ایران در سه بخش به چاپ رسید. وقایع پس از انقلاب
مشروطه تا پایان قیام شیخ محمد خیابانی نیز در چهار بخش با عنوان تاریخ
هیجده ساله آذربایجان منتشر شد.

کتاب وغ وغ ساهاب از صادق هدایت

#آیان_کتاب

#ayanketab

خرید کتاب

وَغ‌وَغ ساهاب کتابی است به طنز نوشتهٔ صادق هدایت و مسعود فرزاد که اوضاع اجتماعی، سیاسی، و ادبی زمان نوشته شدنش را به تصویر می‌کشد.[۱]
وغ‌وغ ساهاب به صورت مجموعه‌ای از «قضیه»ها نوشته شده است که هر
قضیه به موضوع خاصی می‌پردازد. بعضی از این قضیه‌ها به قلم صادق هدایت و
برخی به قلم مسعود فرزاد است. موضوع این «قضیه»‌ها متنوّع است و از
مسخره‌کردن ادبای کهنه‌پرست و پول‌پرستی یهودیان گرفته تا عقاید فروید و سینماهای خیابان لاله‌زار
را شامل می‌شود. کتاب سرشار از غلط‌های عمدی املایی است و مثلا در مواردی
«قضیه» را به شکل «غزیه» و «مثلا» را به شکل «مثلن» می‌نویسد.

کتاب هنر در گذر زمان - هلن گاردنر

#آیان_کتاب

ayanketab

خرید کتاب

هنر در گذر زمان کتابی است در مورد تاریخ هنر جهان و سبک های مختلف هنری

با فهرست ذیل :
«دنیای کهن»، «تولد هنر»، «خاورنزدیک کهن»، «هنر مصر»، «هنر اژه‌ای»، «هنر
یونان»، «هنر اتروسک و هنر رومی»، «هنر صدرمسیحیت، بیزانس و هنر اسلامی»،
«سده‌های میانه»، «هنر سده‌های میانه آغازین»، «هنر رمانسک»، «هنر گوتیک»،
«رنسانس و باروک»، «رنسانس آغازین در ایتالیا»،«هنر ایتالیا در سده
پانزدهم»، «هنر ایتالیا در سده شانزدهم»، «رنسانس در اروپای شمالی»، «هنر
باروک»، «دنیای نوین»، «سده‌ی نوزدهم»، «سده‌ی بیستم»،«دنیای غیر اروپایی»،
«هنر هند»، «هنر چین»، «هنر ژاپن»، «هنر آمریکایی پیش از کریستف کلمب»،
«هنر بومیان آمریکا، آفریقا، اقیانوسیه»، «عکاسی از آغاز تا امروز» و
«روش‌های تهییه نقشه و مقطع».